“De aarde is een complex, levend systeem, waar wij onlosmakelijk mee verbonden zijn. Een voedselbos maakt dat concreet en inzichtelijk”.

Een natuurlijk bos, dat toch helemaal doordacht en ontwikkeld is. Al in 2004 raakt Paul als ontwerper geïnteresseerd in het voedselbosconcept na een cursus Ecological Design en een bezoek aan de beroemde Engelse Forest Garden van Martin Crawford. Toen hij een paar jaar later betrokken raakte bij de stadslandbouwbeweging als mede-oprichter van Eetbaar Rotterdam, nam hij het voedselbos als kansrijk type mee in hun gezamenlijke visie. Daar de realisatie van stedelijke voedselbossen op zich liet wachten, besloot hij in 2012 om dit samen met geestverwanten zelf op te pakken. “Ik wilde zelf het initiatief kunnen nemen, samen met mensen die ook van de praktische en uitvoerende kant verstand hebben”. Paul vond die kennis in mede-pioniers Jeroen, Max en Huib. RFGN was een feit.

Paul was met name onder de indruk van de mate van uitwerking van het voedselbosconcept. Kennis en ervaring is vertaald in een radicaal, maar helder en uitvoerbaar concept. “Voedselbossen vormen een serieus alternatief om met problemen in landbouw en stedelijk groen om te gaan”. Het voedselbos biedt volgens Paul perspectieven voor nieuwe verdienmodellen voor openbaar groen, voor beheer van landgoederen en natuurgebieden en ook voor de landbouw. In ons deel van de wereld is het agro-ecologisch model waarin landbouw in samenwerking met en als onderdeel van de natuur wordt bedreven relatief onbekend. Het voedselbos biedt oplossingen voor maatschappelijke groene vraagstukken als beheer, biodiversiteit en recreatie.

De kracht van Paul is om het voedselbos te plaatsen in het grotere verhaal: de discussie over ruimtelijke ordening en hoe we ons land kunnen en willen inrichten. Hij denkt strategisch na over de fysieke, conceptuele en financiële ruimte voor voedselbosbouw: locaties en inpassing van voedselbossen, potentie en relevantie van voedselbosbouw binnen beleid en exploitatiekansen nu en in de toekomst. Ook in het ontwerp van het voedselbos bewaakt hij de grote lijn: van de ruimtelijke opbouw tot de inpassing van water.

“Het is heel inspirerend om te zien hoe het leven op aarde zich heeft ontwikkeld en georganiseerd in ecosystemen. Dit is voor mij het model waarop we onze samenleving moeten baseren. Het is een model met een indrukwekkend track record van miljoenen jaren. Duurzaamheid zullen we daarom steeds meer definiëren in termen van ecosystemen en hoe wij daar een constructief deel van kunnen zijn. Een voedselbos maakt dat heel concreet en inzichtelijk.” Het voedselbos is zowel een praktisch manier om in constructieve samenwerking met de natuur in onze eigen behoeftes te voorzien. Maar het is ook het ideale middel voor educatie en voor burgers om deze constructieve samenwerking en haar onderliggende principes te ervaren en eraan te kunnen deelnemen. Met RFGN wil hij daarom komende jaren een diversiteit aan voorbeelden van Voedselbossen creëren en werken als een landelijke samenwerkingspartner voor startende initiatieven.